Dziewczyny jechały dalej,Sarah patrzyła niepewnie na Catrine
Po 15 minutach Catrine zaczęła przysypiać
-Catrine!!!! Obudź się!!!-krzyczała Sarah
Catrine się nie ruszała
Sarah szybko przejęła kierownicę lecz to nic nie dało ponieważ było już za późno
-Gdzie ja jestem ?!-pyta się zaspana Catrine
-Jesteś w szpitalu -odpowiedziała jedna z pielęgniarek
-Ale ja muszę z tąd wyjść a tak wgl. GDZIE JEST SARAH?!!!!!
-Spokojnie jest w sali obok - odpowiedziała pielęgniarka
-Ale ja musze do niej iść natychmiast. Ja muszę ją przeprosić!!- powiedziała Cat.
-Teraz nie możesz- powiedziała następna pielęgniarka
-Ale dlaczego? - zapytała zdziwiona Catrine
-Ponieważ ona leży w bardzo ciężkim stanie.Ona .........ona leży w śpiączce.
-Ale ja musze ją zobaczyć-krzyknęła Cat. i zaczęła odłączać kroplówki i inne kabelki do niej podłączone
-Nie możesz, musisz leżeć w łóżku!-krzynęła pielęgniarka
Na szczęscie obok sali przechodził lekarz który zobaczył że siostry nie dają sobie rady z Cat.Nagle powiedział
-Dziewczyno uspokój się to jest szpital dla chorych a nie psychiatryk!
Ale Catrine nadal się wyrywała tak że lekarz musiał wezwać ochronę aby przywiązali ją do łóżka pasami
Catrine nie mogła się ruszyć.Przez szybę widziała tylko płaczącą mamę i pocieszającego ją jej tatę i ojca Sarah wdowca który srogo na nią patrzył.Rodzice Catrine rysowali jej na szybie serca ze łzami w oczach.Cat.też płakała ale nic nie mogła zrobić . Nie mogła nawet otrzeć swojej łzy.Wkrótce lekarz pozwolił wejść jej mamie do sali i przywitać się z Cat. mając cicha nadzieję że to ją uspokoi. Gdy mama weszła do sali Cat. poczuła się cudnie i przez określony czas odwiedzin nic nie mówiły tylko się do siebie przytulały.Kiedy jej mama już wychodziła Cat. powiedziała
-Mamo kocham Cię i przepraszam-mówiąc to miała łzy w oczach
-Ja ciebie tez córciu niczym sie nie martw jakoś sobie poradzimy śpij dobrze Dobranoc!
-Dobranoc -odpowiedziała Cat. nadal płacząc.
Mamy nadzieje że wam się podoba
Niedługo nowe rozdziały
Prosimy o komentarze!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz